MY tobacco shed

Lieve iedereen!

Lang lang geleden dat jullie iets van ons gehoord hebben… dus vandaar een extra lange sessie nu.

Kraak kraak, denk denk, zes weken geleden dus.

Een vlucht uit Cairns. Backpackers paradise, maar na weken van outback iets teveel bier en feestende teenagers voor ons. Dus de Jack weer ingepakt en het regenwoud ingetrokken.

In Daintree NP super te gekke en bizarre bomen gespot. Vooral in het zuidelijke deel ook veel toeristen. Zoveel dat de politie eraan te pas moest komen om alle britz en wicked bussen weer uit het park te manoeuvreren. Anyway, volgende dag gewoon vroeg opgestaan om dat soort situaties te vermijden.

Vervolgens doorgereden naar 4WD territory in Lakefield NP. Bijna niemand, superkicken kampeerplekjes en wat krokodillen (gelukkig wel ver weg).

Op de eerdere tocht naar Cairns waren we door de Tablelands gekomen en we wilden daar perse naar terug omdat de bossen en meertjes die we onderweg gezien hadden zo betoverend waren. Echter weer daar aangekomen, regende het, dus was het tijd voor een change of plans. Tijd om ons Wwoof-boek tevoorschijn te halen, dat we in Cairns hadden gekocht. (NB. Voor degenen die niet weten wat Wwoofen is: tegen kost en inwoning bij een familie thuis werk of klusjes doen voor 4u per dag – in het Wwoofboek staan wel duizenden adressen verspreid over heel Australie).

Een korte introductie van de plek waar we terecht kwamen:

Darren en Tonina en twee kids Chloe (7) en Joss (4)

2 kippen

2 eenden

2 parelhoenen

2 honden

1 kat

3 paarden

8 koeien

Sinaasappelbomen

Pommelobomen

Citroenbomen

Avocadobomen

Mangobomen

Litchibomen

Pecannotenbomen

Macademiabomen

Een passievruchtplantage (helaas bevroren)

Een rivier (met prive oever en zwemplekje)

Een huis

Een granny flat (huisje voor ons)

En een grote oude tobacco shed

Alles en iedereen in een grote chaos door elkaar heen op een stuk land van zo’n 8 hectare.

Na een tour over het land samen met Tonina en Darren bedacht dat het voor ons (en hun) leuk zou zijn om als wwoofwerk de oude tobacco shed aan te pakken. De kopse kant was nooit afgemaakt en twee wanden ervan bestonden slechts uit een houtskelet. In de jaren had zich bovendien nogal wat rotzooi verzameld in de ruimte. Met verre toekomstplannen voor een soort Bed en Breakfast zou het mooi zijn als we daar een onderkomen van konden maken.

We begonnen met de vloer. Planken eruit, vloerbalken toegevoegd en verstevigd, vloer er weer in en aangevuld met andere vloerdelen die uit een ander deel van de schuur kwamen.

Tonina had de gewoonte om overal waar ze kon deuren vandaan te regelen, en ze had een set van drie 2.8m hoge Franse deuren die we voor de shed konden gebruiken. Raamkozijn gemaakt geplaatst.

Vervolgens een entresol toegevoegd in de 6m hoge ruimte waarop geslapen kan worden.

Inclusief een houten trap handmatig door Yannic in elkaar getimmerd!

Verder nog raamkozijnen met louvre-ramen gemaakt en de ruimte zowel van binnen als buiten (bijna helemaal) bekleed met isolatie en cementplaten.

Dat alles duurde zo’n 4 weken. We raakten zo enthousiast van het project dat het moeite kostte om weer door te gaan (en het helaas niet helemaal af te kunnen maken).

Maar in de tussentijd waren we ook met de auto bezig om nieuwe nummerplaten te krijgen en daarvoor moesten we een check laten doen door een monteur om een handtekening te krijgen. Uitgerekend in Queensland zijn ze nogal streng dus moesten we allerlei minimale olielekjes en versleten onderdeeltjes vervangen. Wat wil je met een auto uit 1988. Maar goed, gelukkig werd alles goedgekeurd en konden we dus ook autotechnisch weer verder.

Na van iedereen afscheid te hebben genomen begon onze lange trip richting Kangaroo Island. Omdat 4000km ons iets te lang leek voor 1 trip besloten we halverwege een stop te houden voor een paar dagen. Na een paar supergave gratis kampeerspots zitten we nu daar, in Crystal Waters Ecovillage. Echt een supermooie plek, met hele aardige en relaxte luitjes en kangaroes en papegaaien in de achtertuin!

Iedereen heeft hier zijn eigen huis gebouwd, dus ons project naar sustainable architecture is nu ook echt van start. Maar meer details later… en doei doei voor nu!